Adý gibi þirin bir köy. Köye yaklaþýrken, arkasýndaki tepelere sýrtýný dayamýþ, eski Anadolu evleri sizi karþýlýyor. Köye girdiðinizde, arnavut kaldýrýmý yollar, eski güzelliðini koruyan evler dikkat çekiyor. Þirince, en çok þarabý ile ünlü. Bunun dýþýnda yemekleri de enfes.

Þirince'de ilk yerleþimin ne zaman olduðu ve kimlerin yaþadýðý konusunda kesin bir bilgi yok. Ancak Efes kentinin daðýlmasýyla birlikte daðlara doðru yerleþen bir grup olduðu tahmin ediliyor. 6. yy. da Bizans Ýmparatoru Jüstinyanus'un burada bir kilise inþa ettirmesi ile çevredeki yerleþim biraz daha artmýþ olmalý. Civarda, günümüze kadar gelebilen kalýntýlarýn 11. yy.'a kadar dayandýðý söyleniyor.

Türklerin yöreye yerleþmeleri 16. yüzyýldan itibaren baþlýyor. Tapu ve Kadastro arþivinde 1583 tarihli kayýtlarda "Çirkince" adýna rastlanmakta. Evet, Þirince deðil Çirkince. Bunun öyküsü ise þöyle: Aydýnoðullarý döneminde azad edilen bir grup Rum, kendilerine yerleþim için gösterilen yeri pek beðenmeyip, "Yeriniz güzel mi?" diye sorulunca "Çirkince" cevabýný verirler. Cumhuriyet dönemine kadar bu isim kullanýlýr. Daha sonralarý Ýzmir valisi Kazým Paþa civarý dolaþýrken, böylesine güzel bir yerin adýnýn Çirkince olamýyacaðýný ve Þirince olarak deðiþtirlmesini istemiþ. Ýzmir'in düþman iþkalinden kurtuluþuyla beraber yerli Rumlar köyü terk etmiþ. Bir yýl sonra da Mübadele ile gelen Türkler köye yerleþmiþ.

Eskiden Þirince'de 1800 hane olduðu söyleniyor. Bugün ise 200 kadar ev var. Þirince'nin ortasýndan geçen derenin batýsýnda kalan mahalle "Ýstiklal", doðusunda kalan ise "Ýstihlas" (kurtarýlma) adý ile anýlýyor. Köy meydanýnda büyük bir çýnar ve buraya ulaþan geniþ sokakta çarþý yer almakta. Bu sokakta, kahveler, fýrýnlar ve dükkanlar var.

Efes, Kuþadasý, Selçuk'a giderseniz Þirince'ye uðramadan geçmeyin. Yakýnlardaki Çamlýca köyünde de bir buharlý lokomotifler müzesi olduðunu hatýrlatalým

Ýzmir, Kuþadasý arasýnda yer alan Selçuk'un içinden Þirince tabelalarýný takip etmeniz yeterli. 8 km sonra Þirinceye varacaksýnýz.